I tawt I taw a putty tat ...

 Ik had gehoopt dat ik nooit nog over mijn gevelvernieler moest schrijven maar we vergeten soms hoe groot de invloed van T.S. uit G. was. Het is immers het moment van het jaar dat de vogeltjes verwend worden met voederplanken en zelfs van ons zeer minimalistische voederhuisje bleef geen spaander meer heel. Dan maar op zoek naar een nieuwe voederplank voor 'Robin' ons huisroodborstje. Ik dacht een plank te gaan kopen en het huisje zelf in elkaar te timmeren, want meestal zijn die kant-en-klaar toestanden te duur voor de technologie die erachter zit. Maar geïnspireerd door collega blogger Bart en mijn consumptiepatroon van rode wijn, had ik thuis voldoende materiaal voorhanden en een uurtje of twee later was het modelleke klaar. Een wijndoos, een oude bezemsteel (in mijn geval een overgebleven lat van het kastanjehek), een verstekzaagje van de kringloopwinkel en wat schroeven (verkoperde, soon-to-become-classic want die moeten blijkbaar uit de handel) en op tijd een klein vloekje, meer moet dat niet zijn.
Alleen voor 'de couche' moet ik nog eens uitkijken (hoewel er nog genoeg overschotjes verf zijn) maar ik moet toch een beschermlaag kiezen voor de orangerie/lean-to kas voor het druivenkot die ook bijna klaar is). Toen ik de maat voor de moer ging opnemen op de steun (het enige wat nog overbleef van de vorige voederplank), bleek de moer van de vorige plank er nog op te zitten dus dat viel even mee (zowaar, bedankt T.S. uit G.).
Weer wat meer knutselen met z'n allen, er is toch niks op TV (Danny, nu je toch uit je hond gekropen bent, wij - de generatie van '70 - willen Kameleon terug).